Dag 13.2

Al 464 keer gelezen!

Mijn rugzak staat klaar voor een meerdaagse training met overnachting. Kijken of alles nog klopt. Inmiddels ben ik met volle bepakking alweer ruim over de 20 km heen, dus het gaat gewoon goed.

Er is wel een spannende (op een leuke en leerzame manier) ontwikkeling in de voorbereiding. Afgelopen zondag heb ik in de preek iets gezegd over waarom ik een paar weken per jaar bivakkeer. Dat leverde van twee mannen de vraag op of ze mee mochten. Tuurlijk! En zo gaat geschieden.  We lopen de volgende etappe dus met zijn drieën. Waarom is dat spanend? Wel, ik ben helemaal niet gewend om meerdaagse tochten te wandelen met mensen, die ik nauwelijks ken. De mensen met wie ik tot op heden liep ken ik al jaren van haver tot gort. Hoe zal het zijn om de stilte in te gaan met relatieve onbekenden?

In ieder geval merk ik aan mezelf, dat een oude gewoonte de kop op dreigt te steken, namelijk alles voor iedereen regelen, zodat iedereen een goede week heeft. Het lijkt mij goed om die neiging maar eens uit te knijpen, af te vegen en weg te gooien. Het belemmert mij namelijk om echt naar die ander te luisteren en de ander te zien. Dus de eerste les is al open geslagen. Kijken hoe lang ik er over doe om die les te leren.

Met dat ik dit schrijf voel ik mezelf terugkeren naar mijn eigen rugzak, mijn eigen tarp en slaapzak. Dat voelt best OK, want de andere twee zullen dat ook doen.