Dag 37 : Chatenois – Baehrenhütte

Al 606 keer gelezen!

Vroeg uit de veren. We ontbijten met het restant pizza van gisteren en stappen de deur uit de kou in. 07.00 uur de eerste stappen. We gaan omhoog door de wijngaarden het bos in. Het duister van de ochtend en het bos beperken samen het zicht tot de bundel van onze koplampen. Voordat we de koplampen uit kunnen doen zijn we al flink gevorderd richting Haut Koenigsbourg. We wilden daar in één ruk naar toe en dat ging zeer voorspoedig. Een onbewlokte hemel en de eerst zonnestralen op ons gezicht toen we de bocht name van een Westwand naar een Oostwand. Boven bij de burcht smaakte de koffie uitstekend en we liepen al zingend verder.

De tocht naar Ribeauvillé was een echte ruïne-estafette. De namen zoek ik thuis wel weer op. Het was in ieder geval een heel prettige wandeling door een goed onderhouden bos en met een heerlijke zonnetje op onze hoofden. In de afdaling naar Ribbeauvillé passeerde we een wijngaard, waar de spätlese nog hing en dus kwamen we met zeer kleverige handen bij de stadsmuur aan. In Ribbeauvillé deden we ons te goed aan iets waar Bas de naam van kende. Het was lekker en gaf nieuwe kracht, maar hoe het heette ben ik vergeten. Hier moesten we voor drie dagen eten inslaan, want winkels komen we niet meer tegen. Nu lag de winkel fink uit de route en werden onze rugzakken aanzienlijk zwaarder, dus toen we het stadje weer uitliepen was onze energie niet meer optimaal.

De laatste etappe was pittig. In één stijgende lijn liepen we door het bos. De afstand tussen de drie wandelaars werd steeds groter en het was te merken dat bij de achterste het licht langzaam uit ging. Het was dus zaak een bivakplek te zoeken. Nu stond er op de kaart iets van een huis, dat Baehrenhütte heette en dat klonk voor mij wel belovend. We zetten dus nog even de pas er in en kwamen bij een verlaten en dichtgetimmerd boerderijtje. Enig speurwerk wees uit, dat er een raam open kon en dat één van de kamers nog redelijk in orde was, dus het bivak was gevonden. Voor de laatste in de rij was het een vijfsterrenhotel hotel. Snel gekookt en gegeten, zodat de slaap ons mocht overvallen.