Dag 5.2

Al 399 keer gelezen!

Nog twee weken en dan parkeer ik mijn motorfiets ergens bij Spa en ga de heuvels in naar Wasserbillig in Luxemburg. Door omstandigheden is de eerder geplande week niet doorgegaan. Er was toen slechts tijd om het Vennenpad af te maken. Maar nu gaat het dan toch echt gebeuren. Tenminste dat hoop ik. Uit de bijbel heb ik geleerd dat ik me geen zorgen voor morgen moet maken, want iedere dag heeft genoeg aan zichzelf. Maar een beetje plannen kan natuurlijk nooit kwaad.
180 Kilometer in zes dagen. Het moet te doen zijn. Mijn rugzak staat al gepakt en heeft op mijn rug al enkele trainingsrondes gemaakt. Trainen rond almere is natuurlijk iets anders dan de bergen van de Ardennen, maar de traptreden van de busbaan zijn toch wel een aardige inspanning. In ieder geval voelde ik de eerste keer mijn spieren weer.
Mijn bepakking is wel wat lichter dan in November 2014. Ik laat een paar dingen thuis, die ik ook in November al niet gebruikte. Iedere kilo telt en ik hoop dan ook, dat ik weer wat gemakkelijker zal lopen.
En dan de afstand. Gezien het daglicht in Mei ga ik er van uit, dat rond de 14 uur per dag kan gebruiken om te lopen. Met een gemiddelde afstand van 5 km per uur en 30 km per dag zou ik de helft van die tijd in beweging moeten zijn. Dus meer tijd om te rusten. Wellicht kan ik dan ook mijn daggemiddelde opschroeven.