Dag 58 Les Granges Raguin – Chaux-Neuve

Al 233 keer gelezen!

De dag begon in een prachtige lichtspel van zon, mist en meer. Het weerbericht meldde een frisse dag, maar wel droog op onze wandelroute. Dat kwam geheel uit. We gingen op pad en hadden meteen de keuze of we de auto op de route van de GR5 zouden achterlaten of 270 hoogtemeters lager op een parkeerplaats. Dat eerste zou betekenen, dat onze dag zou eindigen met een fietsbeklimmig op zo’n 10%-12% helling, het laatste zou betekenen dat we als eerste daad van de dag die helling lopend zouden nemen. We kozen voor lopen en daar waren we aan het eind van de dag blij mee.

Eenmaal op de GR5 hadden we een prachtige wandeldag met zeer afwisselend landschap. Alpenweiden en naaldbos, bosrand en beekdal. De route daalt op dit stuk gemiddeld genomen langzaam en dat is best prettig wandelen. Bovendien heel weinig asfalt en dat kunnen we ook waarderen. Bij Corneau Chalet werden we verrast door enkele tientallen paarden waar we op de gok van aannamen dat het Haflingers waren. Na controle bleek dat juist. Mooie dieren!

Onderweg kletsen we nog even met mensen uit St. Nazaire. Zij vonden dat Nederlanders alles konden, omdat het ze zelfs lukt om onder de zeespiegel te leven. Het is maar hoe je de dingen bekijkt. Ooit hoorde ik van een Zwitserse collega, dat hij vond dat de Nederlanders beter konden bidden omdat hun land plat was en het zijne nog steeds vol bergen. Mensen bekijken de wereld toch wel erg ego-centraal.

Ook passeerden we na de lunch de bron van de Doubs. We hebben die rivier de afgelopen weken wat gevolgd en in veel hoedanigheden gezien. Bij de bron van een rivier denk ik aan ergens hoog in de bergen opwellend water, maar de bron van de Doubs is een soort gat in de rots waar een al redelijk volwassen beek uit stroomt. Mooi om te zien. 

Ria zou Ria niet zijn als ze niet iets bijzonders zag waar ik gewoonweg overheen gekeken had. Een vogeltje. Het zat op het rotsblok, dat je op de foto kunt zien. Vanaf de oever aan de overkant rechts het tweede rotsblok. Zie je het niet? Volgende foto dan maar. Wie het weet mag het zeggen. Volgens ons is het een Rivier-Plastron. Geen idee dus. We hebben het beestje al eens eerder gezien, ook bij de Doubs, maar weten werkelijk niet wat het is. (ed. 28-8: Gevonden! Het is een waterspreeuw)

Na de bron van de Doubs volgde een gewoon aangename wandeling door wisselend landschap tot we een vermoeden van eindpunt kregen door een torenspits, die net boven een heuvel uit kwam. Ja, het was Chaux-Neuve en de fietsen stonden er nog. De fietstocht terug was rustig en geleidelijk. Gewoon een fietstochtje door Frans platteland (nou ja, plat …) met een “grande caffee noir” halverwege. Morgen beginnen we in Chaux-Neuve.