Dag 60-1 Fietsen

Al 133 keer gelezen!

We hebben nog één dagafstand te gaan naar het doel van deze etappe, Nyon. We starten in La Cure, dalen af naar Nyon en nemen de boemeltrein terug naar La Cure. Een beetje luxe op de laatste dag, we hoeven niet naar boven te fietsen. Vandaag beginnen we dus al met opruimen en het eerste dat we opruimen zijn de fietsen. Drager van de auto, fietsen op de caravan. Even tijd om terug te kijken op twee etappes GR5 met fietslogistiek. De eerste, etappe 6 van Liverdun naar Schirmeck, was vergeleken met de tweede, etappe 9 van Héricourt naar Nyon, een eitje. Zowel Ria als ik konden na een dag lopen gewoon terugfietsen naar de auto. Dat was in etappe 9, de tweede met-fiets-etappe, anders. De hoogteverschillen waren aanzienlijk groter en de hellingspercentages en -lengtes ook. Na een dagje wandelen waren mijn benen niet altijd in staat om naar boven te blijven trappen, hoewel het naar mate de weken vorderden wel steeds beter ging. Nu kan ik mij voorstellen, dat als je gaat fietsen in de juiste uitrusting en zonder dagrugzak op je rug het toch wat gemakkelijker gaat. Voor Ria waren beide etappes geen probleem. Op haar e-bike kwam ze zonder meer boven en uiteraard ook weer beneden. Haar grootste uitdaging is een finish op de top. Eén dag sprong er qua zwaarte uit en dat was dag 55. Niet alleen was de afstand om te fietsen groot (ruim 30 km), ook moesten we bijna 1000 stijgmeters (in twee forse beklimmingen) maken en daarbij was een (zij het gering) deel over steenslagpaden. Die combinatie was niet voor de E-bike, maar wel voor Ria eigenijk teveel van het goede na een dag lopen. Met een opgeladen accu was ook deze fietstocht voor de fiets niet te ver of te zwaar. Het kostte een flinke hoeveelheid stroom, maar aan het eind van de rit was nog steeds een derde over. Ria’s e-bike heeft een Nuvi-naaf, een automatische versnelling, en een trapasmotor. Op die fiets is het zaak, dat het aantal omwentelingen hoger dan normaal wordt gezet. Normaal fietst Ria op 47 omwentelingen, nu op 55. Daarbij gebruikte ze de hoogste ondersteuning (turbo) slechts een paar keer. De meeste kilometers fietste zij op de sport-stand. Het grote voordeel van de sport-stand (of lager) is bovendien dat je warm blijft na een dag lopen, aldus Ria. Afdalen is freezing. Over de fiets dus geen enkele zorg. Met dank aan de mensen van firma De Jonge in Noordscheschut, die wel enige inzet moesten tonen om Ria aan de goede fiets te helpen. Nee, ik wordt niet gesponsord, maar we hebben wel dankbaar gebruik gemaakt van hun inzet en expertise.

Er zitten een aantal grote voordelen aan deze manier van wandelen. De eerste is natuurlijk, dat Ria en ik samen kunnen wandelen. Ria en bivakkeren gaat niet samen, maar Ria en ons caravannetje wel. Dus willen we samen wandelen, dan is dit de methode. Of je moet natuurlijk gebruik gaan maken van logies onderweg, maar dat gaat boven het budget dat wij voor vrije tijd willen besteden. Het tweede voordeel is de luxe van de uitvalsbasis. Een eigen huisje, wandelvrije dagen in de eigen voortuin en een heerlijk bed, ook als het stroomt van de regen. Het derde grote voordeel is de supersportieve manier van vakantiebesteding. We hebben niet alleen de 282 kilometer van Héricourt naar Nyon gelopen, we hebben een vergelijkbaar aantal kilometers in de bergen gefietst.

Maar goed, op de laatste dag blijven de fietsen bij de caravan. Ze gaan ook de rest van de GR5 niet meer mee. De reden daarvan is simpel. Het is logistiek in de Alpen niet rond te krijgen om dagetappes te lopen en daarna terug te fietsen, tenzij je idiote hoeveelheden kilometers wilt maken met de auto en de fiets. Lopen Ria en ik dan niet meer samen? Het ligt in de bedoeling om dat wel te gaan doen. We hopen in de zomer van 2018 de etappe (voor mij etappe 12) van Modane naar Larche te lopen. We gaan dan wel gebruik maken van logies onderweg, dus het sparen is ook al begonnen. Maar de fietsen blijven dan in de Pays-Bas.