Dag 67-1 Logistiek

Al 90 keer gelezen!

We hebben twee dagen rust in Val d’Isère. De eerste drie dagen leveren stramme spieren op dus mogen we verwachten dat de volgende negen wandeldagen soepel zullen gaan.

Op de eerste rustdag stap ik om 06.45 uur op de fiets om de auto in Bellentre te gaan halen en op de terugweg in Bourg Saint Maurice te fourageren. Het is een rustig fietstochtje. Ik daal van 1850 m naar 750 m en dat vrijwel zonder onderbreking. Door het vroege uur is er nog weinig verkeer, dus dat komt goed uit. Met voorraden en al rij ik de kilometers terug omhoog en besteden we de dag aan lezen en spieren masseren.

De tweede rustdag is inspannender. Ik heb me voorgenomen om in de vroegte naar Modane te rijden, de auto daar te laten en 75 km terug te fietsen over de Col de l’Iseran. Ik heb een beetje getraind en de col al van de kant van Val d’Isère opgepeddeld. En dat lukte in de tweede poging. Maar dat was vanaf de camping maar 14 km. Nu wordt het echt serieus. Vanaf Modane gerekend ligt de Col de l’Iseran 2000 meter hoger

Ik stap om 06.00 uur in de auto en kachel de Col de l’Iseran op. De afdaling doet mij regelmatig verzuchten dat ik dat hele takke-eind ook terug moet fietsen. Maar ik ben begonnen dus maak ik het ook af. Nadat ik de auto bij het station van Modane heb geparkeerd begin ik met peddelen. De eerste uren zijn goed te doen. Ik passeer zelfs mijn eerste col (Col de la Madeleine op 1746 meter hoogte) en ben redelijk op tijd aan de voet van de Iseran in Bonneval sur Arc. Eerst maar een vroege lunch en dan in de pedalen. En dat was een hele klus! Bij 8% kon ik doorfietsen maar bij 10% kreeg ik de pedalen niet rond en was ik blij met mijn wandeltraining in de sportschool. Onderweg kwam ik een Vlaming tegen die door zijn energie heen was. Ik had nog een soort appelflap en die at hij dankbaar op. In ieder geval stopte hij met rillen en fietste sneller naar boven dan ik. Dat laatste is niet moeilijk, dat eerste weet ik niet.

Boven gekomen moest de heroïsche daad worden vastgelegd alvorens ik aan de andere kant van de col naar beneden tuimelde met een vaartje van max 65 km/u. Iedereen happy, de auto staat op ons eindpunt en morgen gaan we de GR5 weer op.