Dag 73 Refuge de l’Arpont – Refuge de Plan Sec

Al 289 keer gelezen!

Vroeg ontbijt vandaag en dus ook een vroege start. Het systeem van de Refuge de l’Arpont is duidelijk op veel gasten gericht en erg effectief. We vinden dat prettig ook al is het zakelijker dan in de andere refuges. 07.30 uur lopen we.

Ria heeft last van haar enkel. Waarschijnlijk heeft ze sinds gisteren meer last van een oude dystrofie in haar enkel. De enkel is gezwollen en warm en koud tegelijk, dus dat kon we eens het geval zijn. We starten dus voorzichtig. Langzaam dalen we af van de refuge door een dal onder de Arpont en stijgen vervolgens door een werkelijk schitterende omgeving (foto’s volgen) naar Montafia.

Daarna volgt een wandeling die zo goed als op hoogte blijft (tussen de 2200 en 2300 meter). De omgevingen wisselen wel sterk. Soms lopen we over een breed wandelpad door alpenweiden, soms over een puinhelling, soms over een geitenpaadje boven een steile afgrond. Maar het is heerlijk relaxed wandelen. Het was alleen wel file-wandelen. Blijkbaar is deze route zeer geliefd in de zomer. Soms liepen we in slierten van tien mensen. En uiteraard steeds dezelfde. Zoals die Engelsman (mister paraplu om dat hij een paraplu bij zich had), die met zeven cliënten een wandelweek in de Alpen doormaakte. Hij had duidelijk enige moeite om die zeven schapen bij elkaar te houden. Verder was er een vader met drie tieners, die er steeds door zijn kinderen werd uitgelopen. Uiteindelijk kwamen ze wel samen aan omdat de tieners op hem wachten. En zo hoort het ook! 😉 Ria en ik vonden de stilte van andere etappes toch prettiger.

Het blijft de hele dag zo. Lastig voor Ria is wel de toenemende last van haar voet. Het tempo wordt steeds lager en de concentratie op waar ze haar voet zet steeds hoger. Neemt niet weg dat we na 5.40 uur wandelen (geheel volgens het boekje) neerstrijken op een bankje bij de Refuge de Plan Sec. En ook nu weer onder het gerommel van aankomend onweer. We zijn dik tevreden met de dag en gaan een rustige avond tegemoet.