Dag 80 Samoëns – Refuge d’Anterne

Al 325 keer gelezen!

Anne en ik sliepen slecht. Neuzen dicht, droge kelen. Gevolg van een hotelbed na een paar bivaks. Na het ontbijt (dat dan wel weer heel luxe was) stapten we om 08.15 uur de ochtendmist in en zochten de GR5 weer op. We volgden de Olévieux en de Giffre (riviertjes) tot we een steile klim omhoog maakten door de vroegere gorge van de Giffre.

Een sprookjesachtige omgeving. Boven in de gorge begon een afdaling naar Sixt Fer à Cheval, waar de GR5 de Giffre des Fonts volgden naar de waterval van Rouget. Het was een kille wandeling. Nog geen zon en je stijgt op de noordwand van het Cirque du Fer-à-Cheval naar de Collet d’Anterne. Het is wel een heel mooie wandeling, zeer stijl op sommige stukken, maar met die vochtige noordwand-met-watervallen-ambiance.  Eerst passeer je de waterval van Rouget. Ik heb de foto van vorig jaar en die van dit jaar naast elkaar gezet. Zelfde week van het jaar, toen Bas, Anne en ik hier waren. Daarna passeer je de “watervallen” van Pleureuses. Die laatsten stonden bijna droog.

Over de Collet heen opent zich het schitterende Montagne d’Anterne. Ik kan het niet goed op de foto vastleggen, maar het was adembenemend. Doorsneden door de Ruiseau d’Anterne zie je een valleivloer bezaaid met zowel ruwe als door water afgeslepen rotsblokken. Ze liggen er alsof een grote hand ze als dobbelstenen heeft uit laten rollen. De vallei is aan de ene kant ommuurt door de Rochers de Fiz en aan de andere kant de helling naar de Col d’Anterne. Een kletspraatje met twee tegenliggers wees uit, dat we voordat we bij de Refuge d’Anterne zouden komen we onze watervoorraad moesten aanvullen, want daar stond alles droog. De vallei van Anterne is een Site Classé. Je mag er dus helemaal niets behalve genieten. Bivakkeren mag ook niet. We tapten water uit de Ruisseau en zochten een bed in de winterrefuge van Anterne. Het was voorwaar geen straf om in dit dal de zon onder te zien gaan en weer op te zien komen. Maar dat laatste was pas na een goede nachtrust.