Dag 86-1 Op de motor de GR5 langs.

Al 377 keer gelezen!

Ik heb twee dagen gepland om terug naar NL te rijden. Het is al weer een tijd terug dat ik bochten naar of van een col heb gedraaid op een motor, dus wat let me om een toeristische route te rijden? Wat ik graag zou willen is de Col de l’Iseran met de motor beklimmen dan heb ik hem met de auto, op de fiets, lopend en op de motor gedaan. Om 07.15 uur stap ik op de Oude Dame (Honda ST1100 van 1991) en rijd richting de bovengenoemde col. Een werkelijk onvergelijkbaar mooie rit!!! Ik zal thuis kijken hoe die prachtige omgeving heet, maar het was geweldig in de ochtendkoelte. Het feest van schakelen, bijremmen en met aangetikte achterrem door de bocht was snel weer in werking gesteld, dus de rit ging goed.

ed. 1-7-2019 : Het was een rit over de Col des Saisies (Hautluce), langs het Lac de Roselend en over de Crête Bettex. Thuis de kaart lezend zie ik dat ik op enig punt in die route de GR5 passeerde en het op dat moment niet heb gezien.

Uitgekeomen in de buurt van Bourg St. Maurice sloeg ik af naar boven naar Val d’Isere en de Col de l’Iseran. Bovenop de col de l’Iseran moest ik uiteraard een foto maken. Ik ben geen selfie-lover, dus je moet het doen met de Oude Dame. Na de col kwam de afdaling. Ik had de navigatie ingesteld op Saint-Point in de Jura. Onderweg bleek regelmatig dat de Franse wegenbouwers anders over rotondes denken dan mijn Garmin, want het ging regelmatig mis. De derde afslag was vaak niet de derde, noch de eerste de eerste. Maar het werd een mooie rit langs GR5-plaatsen. Bonneval, Bessans, Modane, Les Rousses, La Cure en nog een paar. Ik eindig de dag op de camping waar Ria en ik in 2017 stonden voor onze GR5-wandeling: Saint-Point. Morgen verder over de Ballon d’Alsace.

Een welhaast overbodige mededeling was de temperatuur van vandaag. Ik sopte mijn motorpak uit! Daarbij speelde spierpijn me parten wat me soms noodzaakte even de benen te strekken. Voor een motordag hadden de omstandigheden beter gekund.

De tweede motordag wilde ik van de Jura oversteken naar de Vogezen en de Ballon d’Alsace met de motor bedwingen. Ook nu kwam ik weer regelmatig plaatsen tegen, die ik al wandelend had aangedaan, maar de navigatie koos een wat westelijker route, dus ik kwam de GR5 niet vaak tegen. Op de Ballon zelf natuurlijk wel. Toen ik die eenmaal was afgedaald had ik het bochtendraaien wel gezien en ging via Épinal naar de snelweg. Daar aangekomen ging de Oude Dame op standje “doorrijden” en zoefde ik via Nancy, Luxemburg, Luik, Eindhoven en Utrecht naar huis. Veilig aangekomen, spullen opgeruimd en de motor een beurt gegeven, want zoonlief wil er mee op pad. Op naar de volgende etappe.