Dag 91 Ceillac – Maljasset

Al 260 keer gelezen!

De langste wandeling (qua uren, 7 wandeluren) en het passeren van hoogste punt (2700 meter) van onze vakantie 2019. Met recht noemden we deze dag de zwaarste dag van de vakantie. Zo voelde het echter aan het einde van de dag niet. We vertrokken om 07.30 uur uit Ceillac. Een kleine twee kilometer liepen we zo goed als vlak langs de Torrent du Mélezet (een riviertje). Het was fris en de zon was nog niet over de genabuurde berg gekomen. Op het moment dat dat wel gebeurde gingen de windstoppers uit en begonnen we aan de (forse) klim naar het Lac Miroir (Spiegelmeer). Van 1640 meter naar 2280 meter. We waren al aardig op weg. Het was een steile maar heel mooie klim door een ochtendbos. Een pauze bij het Lac Miroir was bijzonder fraai.

• 

• 

• 

• 

Na het Spiegelmeer bleef het stijgen. We kwamen in een skipiste-gebied wat de wandeling open en bloot maakte. De zon liet zich voelen. De volgende stop was de kapel en het meer van Sint Anne op 2415 meter. Een bijzonder helblauw meer en een kapel die al teruggaat naar de zeventiende eeuw. Er waren opeens veel mensen op de route. Dat had ook zeker te maken met een parkeerplaats niet ver van de kapel.

• 

• 

• 

• 

Vanaf de kapel moesten we nog 300 kale hoogtemeters naar de Col Girardin, een gestage wandeling van 45 minuten. Het uitzicht werd steeds mooier. Op de col lunchten we in een warme wind. We konden de Queyras en een deel van de Ecrins en de Haute Savoie zien. Naar het zuiden vermoeden we de Ubaye en de Mercantour. Na de lunch begon de scherpe afdaling naar Maljasset. We passeerden een Frans hunebed en honderden schapen. De afdeling bleef grotendeels in de zon bij gebrek aan bomen. We weken af van de GR5 omdat we in Maljasset een herberg hadden besproken. Die was snel gevonden en de douche snel uitgeprobeerd.

Deze dag was op papier de zwaarste van deze vakantie maar mentaal zeker niet. Het was een geweldig mooie wandeling die Ria ertoe bracht te zeggen dat ze dit wel vaker wilde.