Dag 93-1 OV in Frankrijk

Al 139 keer gelezen!

08.00 uur: We stappen naar buiten bij de Gite d’étappe van Larche en overbruggen de afstand naar de bushalte in 20 seconden. Daar wachtten we een uur op de navette (lokale bus, een soort buurtbus). Gisteravond had een fransvrouw haar bewondering voor het OV in Nederland uitgesproken. Daar moet je dan wel bij bedenken dat haar ervaring met NL vooral Delft, Den Haag en Amsterdam was. Deze complimenten bedenkend constateerden we na diverse spelletjes Yahtzee dat de navette in Larche ook stipt op tijd was en ons ook stipt op tijd (en gratis) afleverde in Barcelonnette. Daar konden we dan wel weer twee uur op een terrasje genieten van de mensen die en het verkeer dat langs het terras kwam, want de autocar naar Gap zou pas om 11.30 uur vertrekken. Inmiddels stond de thermometer op 33 graden.

Maar eerlijk is eerlijk, de autocar deed wat hij moest doen ware het niet dat hij klem gezet was door een foutparkeerder. Een dorp als Barcelonnette is ook niet berekend op de stroom verkeer die wij er vandaag zagen. De rit naar Gap duurde 1,5 uur volgens de planning en ook in werkelijkheid. Petje af, want het vakantieverkeer rond het Lac de Serre-Poncon zat de chauffeur behoorlijk dwars.

In Gap zouden we de trein nemen om 13.33 uur naar Mont Dauphin en warempel, de lokale boemel vertrok stipt op tijd en zette ons exact volgens schema af in Mont Dauphin. Dus waarom zou je het Nederlandse OV boven het Franse stellen? Nu was de navette van Mont Dauphin naar Ville Vieille tien minuten te laat. Dat was wel een dingetje, want de overstaptijd in Ville Vieille zou maar 1 minuut zijn. Daarbij zat het (opnieuw vakantie-) verkeer in de Gorge de Guil behoorlijk tegen. We arriveerden geheel tot ergernis van de chauffeur twintig minuten te laat in Ville Vieille. Dat wisten zijn collega’s blijkbaar ook want die stonden rustig te wachten en vertrokken allemaal tegelijk toen ieder de voor hem bedoelde passegiers geladen had.

Al met al kwamen we slechts tien minuten later dan gepland op de camping aan. En dat had niet gehoeven want de laatste navette-chauffeur wilde ons ook nog wel verder brengen dan zijn route reikte.

Kortom: De volgende keer doe ik een fransvrouw mijn complimenten over het OV in Frankrijk.