Even naar mijn ouders

Al 212 keer gelezen!

Halfweg de middag en morgen een “date” bij mijn ouders. Het werk is gedaan en op mijn werkkamer staat mijn nieuwe woodgas stove, waar ik nog nooit op gekookt heb. Het weer is mooi en mijn bivibag is nog niet opgeborgen. Wat let me om op de fiets te stappen, onderweg te bivakkeren en morgen mijn ouders te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan.

Om 15.30 uur stap ik op de fiets en rij vol goede moed in het zonnetje door Almere naar het Waterlandsebos om vervolgens op de dijk naar Zeewolde-Nijkerk te komen. Net onder de Stichtse brug door begint het te hozen. Een echt watergordijn. Gelukkig is het bij de Nijkerersluis weer droog en kan ik de regenkleding weer opbergen. Via Nijkerk en Putten kom ik in Drie waar ik de nacht zal doorbrengen. Mijn bivakje is snel gemaakt. Omdat het weerbericht donder en bliksem voorspelt span ik mijn tarpje strak en laag. Achteraf was het helemaal niet nodig. Het werd een heel rustige en stille nacht.

En dan het koken. Eerst wat hout sprokkelen en op het goede formaat breken of hakken met mijn kampmes. Vervolgens de woodgas stove aangestoken. Dat gaat wonderwel goed en in een mum van tijd komt er een fikse warmte van het brandertje af. Pannetje er op en koken. De vijf kwartier die op de Youtube-filmpjes wordt gesuggereerd haal ik bij lange na niet. Dat zal uiteraard komen door de brandstof, die ik gebruik. Voor zover ik kan zien is het berk en larix. Neemt niet weg dat met één keer bijvullen mijn eten klaar is en ik kan genieten van een plantenmaaltijd van het houtvuur. Dat ga ik vaker doen.

De woodgas stove is een soort kachelpijpje, waarvan de bovenste helft dubbelwandig is. De brandstaf hangt in een mandje in de kachelpijp en door de luchtcirculatie ontstaat er boven in de stove een secundaire verbranding. Dat levert veel meer warmte op en zorgt tegelijkertijd voor nagenoeg geen rook. Het is dus schoner dan een gewoon houtvuurtje. Daarbij is er altijd brandstof te vinden. Met een paar droge takken heb je al voldoende voor een maaltijd. Als je een beetje leert stoken is het ook voor de avond een heel mooi kampvuurtje. Je moet even leren op de juiste manier brandstof bij te vullen. Niet te veel en niet te snel. Daarbij is de stove ingepakt zeer compact en licht, dus gemakkelijk te vervoeren. Een nadeel van de stove wordt veroorzaakt door mijn gewoonte om onderweg een kopje koffie te zetten. Dat zetten gaat met mijn MSR-brander wel, maar met de stove niet. Het duurt gewoon te lang voordat de stove weer vervoerbaar is. Een bijkomend nadeel is, dat de stove een lastig te verwijderen roetlaag op de gebruikte spullen achterlaat.

Na een goede nachtrust stapte ik weer op de fiets en reed door de kleinste stad van Nederland. Uiteraard moest ik even een foto maken van de lokale kerk en burgemeesterswoning. Het is uiteraard aan de lezer om te verzinnen wat nu toch de kleinste stad van Nederland is. Voor mensen in de buurt zal dat niet zo’n punt zijn, maar voor de westerlingen uit hun steden met honderdduizenden inwoners zal het nog niet zo gemakkelijk zijn.

Na een prachtige fietstocht door de Veluwse bossen (ik maakte nog een mooi ommetje) kwam ik bij mijn ouders op de koffie en dat was natuurlijk ook helemaal OK!