Mijmering zondagmorgen

Al 459 keer gelezen!

Mijn reisgenoot is het met me eens: God bewijzen kan niet en is daarbij ook zeer onwenselijk. God laat zich niet bewijzen. Zou God te bewijzen zijn dan zou Hij per definitie geen God meer zijn. God definiëren we immers als de Hoogste, de Hoogst Denkbare, de Machtigste, de Schepper en ga zo maar door. Welke term je ook gebruikt, God is groter dan ons verstand, onttrekt zich aan ons verstand, overstijgt ons verstand. Zou ons verstand God kunnen bewijzen dan was ons verstand God. Die gedachte is overigens niet nieuw. De gedachte is wel onjuist, want welk verstand is dan God? Van één individu? Van een collectief? Het universele verstand? Al deze opties zijn per definitie fout, omdat ze geen van allen een god voortbrengen. Al deze opties komen immers uit de mens zelf voort en dat kan alleen een god opleveren als je ten diepste gelooft zelf god te zijn. Maar dat is dan weer een claim op alle andere mensen. 

Nee, ik hou het er voorlopig op dat eigen is aan God dat Hij niet te bewijzen is. Is dat erg?  Dat denk ik niet. Het geloof in God dient zich immers in het hier en nu nuttig te bewijzen. Dat nut zou je ook moeten kunnen zien als je niet in God gelooft. Anders gezegd: het praktisch effect van het geloof in God moet ook van evident nut zijn voor de niet-gelovige. Dan gaat het niet meer om het geloof in God op zich, maar om het bewijsbaar nut van de vruchten van dat geloof. Voor het christelijk geloof is dat geen moeilijke opgaaf. De kern komt neer op het woord “heb je naaste lief, want hij is als jij”. Het praktisch nut voor de gehele mensengemeenschap lijkt mij evident. Als we dit woord geloven als kern van al het goede is het nut van geloof bewezen. Ik durf de uitdaging aan deze inhoud te vergelijken met welke andere ideologie dan ook. Ik ben er van overtuigd dat het volgen van dit woord de beste maatschappij voor alle mensen oplevert. Daarom droeg Jezus zijn leerlingen ook op om alle volken hierin te onderwijzen. 

Maar het is nog gen geloof in God. Nee, dat is waar. Ik acht het eerste woord (heb God lief boven alles) essentieel om het tweede woord te kunnen doen. Maar dat neemt niet weg, dat het eerste woord ook voor veel christenen problematischer is dan het tweede woord. God kennen en (al dan niet contemplatief) met Hem leven acht ik de hoogste vervulling van ons menselijke bestaan.