Dag 9 – Gemünde naar Gilsdorf

Al 431 keer gelezen!

Net na zessen liep ik weer. Het eerste uur is fris, maar boven Stolzembourg kan de jas uit.

 Het tempo is OK totdat ik een dal door moet om op de Nicolaasberg te komen. Eerst een steil, glibberig paadje naar beneden. Regelmatig moet ik over omgewaaide bomen klauteren. Aan de andere kant omhoog hetzelfde werk. Eenmaal boven blijk ik drie uur over acht kilometer te hebben gedaan. Maar de koffie op de Mont Saint Nicolas (Sinterklaasberg) is heerlijk. De top van deze berg is een enorme waterbak, die ze ’s nachts vanuit de Our volpompen als Europa teveel stroom heeft en overdag weer laten leeglopen als er stroom tekort is. Slim.

 Verder wandelend langs Vianden eindigde de tweede etappe in Leemkaul op een terrasje. Eén sok is inmiddels rood aan het kleuren. Ik ontkom er denk ik niet aan mijn voeten een dag rust te geven.  Dat zou betekenen dat ik Wasserbillig niet haal. Niet erg, het is tenslotte vakantie.

Nog twaalf kilometer van Leemkaul naar Bleesbréck. Dat waren leuke kilometers over Luxemburgs hoogland. Alleen de afdaling was lastig. Een lokale boer had besloten van een stuk van de route een graanveld te maken. Dat was even zoeken. Het bracht me wel in een schitterend beukenbos. Je zou zo met Obelix op zwijnenjacht gaan. Op de camping aangekomen verwijderde ik de bandage. Conclusie: Morgen niet lopen. Mijn rechtervoet ligt open tot onder de huid. Ik snap er niets van. Nooit heb ik blaren en nu 7!! Ik haal Wasserbillig dus niet en blijf steken op 130 km.  Begin ik de volgende keer hier.

Nu de rust van de avond.  Morgen zien we wel verder.